به نقل از «ایران اکونومیست»

درمان سرطان با سلول‌هایی که روشن و خاموش می‌شوند!

تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۸۲۳۶۴

پژوهشگران آمریکایی در پژوهش جدید خود، گروهی از سلول‌های ایمنی را طوری مهندسی کرده‌اند که قابلیت روشن و خاموش شدن دارند و می‌توانند به درمان سرطان کمک کنند.

به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از وب‌سایت رسمی "دانشگاه بوستون"(Boston University)، میلیاردها سلول ایمنی که به محافظت از ما در برابر بیماری‌ها کمک می‌کنند، کارهای شگفت‌انگیزی را انجام می‌دهند اما گاهی اوقات به کمی تقویت نیاز دارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دانشمندان دهه‌ها سعی داشته‌اند تا راه‌هایی را برای مهندسی کردن سلول‌های ایمنی زنده به منظور مبارزه بهتر با بیماری‌های تهاجمی مانند سرطان پیدا کنند.

یکی از پیشرفت‌های بزرگ و نسبتا جدید در مبارزه با سرطان، درمان با "سلول‌های T کایمریک گیرنده آنتی‌ژن"(CAR T cells) است. این درمان، اصلاح سلول‌های ایمنی T را شامل می‌شود که نیروگاه‌های میکروسکوپی برای گرفتن عفونت‌ها هستند. دانشمندان، راهی را برای حذف سلول‌های T از خون افراد، وارد کردن نوع خاصی از ژن به نام گیرنده که به سلول‌های سرطانی متصل می‌شود و انتقال دادن سلول‌های T مهندسی‌شده به بیمار پیدا کرده‌اند. این نوع گیرنده برای مطابقت با سرطان مورد نظر طراحی شده و ثابت کرده است که می‌تواند برای درمان انواع خاصی از سرطان به ویژه سرطان خون، موثر باشد. هنگامی که سلول‌های T کایمریک گیرنده آنتی‌ژن دوباره وارد جریان خون می‌شوند، تکثیر شدن و مبارزه خود را آغاز می‌کنند.

"ویلسون وانگ"(Wilson Wong)، دانشیار مهندسی پزشکی "کالج مهندسی دانشگاه بوستون"(ENG) گفت: این فناوری هیجان‌انگیزی است اما مشکلاتی نیز وجود دارند که می‌توانند استفاده از آن را دشوار سازند.

سلول‌های T کایمریک گیرنده آنتی‌ژن گاهی اوقات سیستم ایمنی را بیش از اندازه تحریک می‌کنند که به انتشار ماده‌ای به نام "سیتوکین"(cytokine) می‌انجامد. این امر می‌تواند به ایجاد یک وضعیت التهابی کشنده به نام "سندرم انتشار سیتوکین" منجر شود. سایر عوارض جدی، مشکلات عصبی یا اختلال در سایر اندام‌های بدن را شامل می‌شوند که به اشتباه توسط سلول‌های ایمنی هدف قرار می‌گیرند.

وانگ و گروهش برای اینکه این درمان پیشگامانه خطر کمتری داشته باشد، سعی دارند یک کلید ایمنی تعبیه‌شده در طراحی سلول‌های T کایمریک گیرنده آنتی‌ژن را ارائه دهند. پژوهشگران در این پروژه، نوع جدیدی از سلول‌های T کایمریک گیرنده آنتی‌ژن را نشان داده‌اند که می‌توانند روشن یا خاموش شوند و از فعال شدن سلول‌ها پیش از بروز عوارض جانبی شدید جلوگیری کنند.

سلول‌های مهندسی‌شده جدید آنها، سلول‌های "VIPER CAR-T" نام دارند. آنها طوری مهندسی شده‌اند که با دادن داروی ضد ویروسی به بیمار که فعالیت سلول را مختل می‌کند، کنترل می‌شوند و نگرانی‌های ایمنی ناشی از روش‌های سنتی را کاهش می‌دهند. وانگ گفت: ما این روش را به عنوان نسل بعدی درمان می‌بینیم.

در همه سلول‌های T کایمریک گیرنده آنتی‌ژن، بخشی از گیرنده از غشای سلولی خارج می‌شود و بخشی از آن در سلول باقی می‌ماند. بخش بیرون از غشاء، به آنتی‌ژن‌های سرطانی متصل می‌شود که سلول T را فعال می‌کند و سلول سرطانی را از بین می‌برد. سلول‌های VIPER CAR-T دارای یک زنجیره پروتئینی ویژه هستند که در کنار گیرنده قرار داده شده است.

پژوهشگران، دو سیستم مختلف را ایجاد کردند که کمی متفاوت عمل می‌کنند اما می‌توانند هر دو بخش را با مصرف داروی مورد تایید "سازمان غذا و داروی آمریکا"(FDA) که معمولا برای درمان هپاتیت C استفاده می‌شود، خاموش یا روشن کنند. "هویشان لی"(Huishan Li)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: این هیجان‌انگیزترین بخش پژوهش است؛ این که ضد ویروس‌ها قبلا مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا قرار گرفته‌اند.

پس از تجویز دارو، مولکول دارو با زنجیره پروتئین واردشده در تعامل قرار می‌گیرد و مجموعه‌ای از واکنش‌ها را در سلول آغاز می‌کند تا بسته به سیستمی که از آن استفاده می‌شود، آن را جدا یا فعال سازد.

این پژوهش در حال حاضر در سلول‌های کشت‌شده و موش‌ها انجام شده است. این گروه پژوهشی برای آزمایش بیشتر روش خود، نتایج را با سایر پژوهش‌های مشابه مقایسه کردند و دریافتند که سلول‌های مهندسی‌شده آنها نسبت به سایر سیستم‌ها بهتر عمل می‌کنند. همچنین، آنها سلول T را با دو گیرنده مختلف برای مبارزه با سرطان مهندسی کردند. وونگ گفت: این کار می‌تواند به سلول‌های T مهندسی‌شده امکان دهد تا دو نشانگر مختلف سرطان را هم‌زمان هدف قرار دهند و روزنه‌ای را به سوی پیشرفت‌های بیشتر در ژن‌درمانی سرطان باز کنند.

وی افزود: ما نه تنها یک کنترل ایمنی در محل داریم، بلکه می‌توانیم چندین نسخه را به صورت هم‌زمان داشته باشیم.

هدف بلندمدت این گروه پژوهشی پس از تکمیل فناوری در آزمایشگاه، آزمایش آن روی انسان در شرایط بالینی است.

این پژوهش، در مجله "Cancer Cell" به چاپ رسید.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: سرطان ، سلول ایمنی ، سیستم ایمنی

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: سرطان سلول ایمنی سیستم ایمنی سلول های ایمنی مهندسی شده سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۸۲۳۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساخت نخستین سلول مغزی مصنوعی با آب و نمک 

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس الرت، محققان توانسته اند اتصالات عصبی به نام سیناپس‌ها را با استفاده از همان آب و مواد نمکی که مغز از آن استفاده می‌کند شبیه سازی کنند؛ پیشرفتی که به رشته نوظهور «یونترونیک» که ترکیب زیست شناسی و الکترونیک است کمک می‌کند.

گروهی از پژوهشگران دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی، از عملکرد مغز انسان که از ذرات باردار به نام یون‌های محلول در آب برای انتقال سیگنال‌ها در نورون‌ها استفاده می‌کند، الهام گرفته اند.

یکی از ویژگی‌های مهم توانایی مغز برای پردازش اطلاعات، انعطاف پذیری سیناپسی است که به نورون‌ها اجازه می‌دهد تا قدرت اتصالات بین خود را در پاسخ به تاریخچه ورودی تنظیم کنند.

این دستگاه که جدید «ممریستور یونترونیک» نام دارد، میزان بار الکتریکی را که قبلا از آن عبور کرده است «به یاد می‌آورد» و ما را به ساخت سیستم‌های مصنوعی با قابلیت تقلید از مغز ابرقدرت انسان نزدیک‌تر می‌کند.

«تیم کامسما» «Tim Kamsma» فیزیکدان نظری از دانشگاه اوترخت، می‌گوید: این دستاورد نشان دهنده یک پیشرفت حیاتی به سمت رایانه‌هایی است که نه تنها می‌توانند الگو‌های ارتباطی مغز انسان را تقلید، بلکه از همان محیط نیز استفاده کنند.

ممریستور یونترونیک به شکل مخروط با محلول آب و نمک در داخل آن، فقط ۱۵۰ در ۲۰۰ میکرومتر عرض دارد (عرض حدود سه یا چهار تار موی انسان در کنار هم). تکانه‌های الکتریکی باعث حرکت یون‌ها در کانال مخروطی شکل شده و تغییرات در بار الکتریکی منجر به تغییر در حرکت یون می‌شود. تغییر در چگونگی رسانش الکتریسیته سیناپس را می‌توان اندازه گیری و رمزگشایی کرد تا دریابیم سیگنال ورودی چه بوده که این نشان دهنده نوعی حافظه است.

طول کانال بر مدت زمان حفظ حافظه ممریستور تأثیر می‌گذارد و این نشان می‌دهد می‌توان کانال‌ها را برای کار‌های خاصی طراحی کرد دقیقا مانند آنچه در مغز وجود دارد. فیزیک دان‌ها همچنین در تلاش برای یافتن روش‌های مختلف ترکیب این سیناپس‌های مصنوعی هستند.

اگرچه هنوز این دستگاه و به طور کلی یونترونیک، در مراحل بسیار اولیه هستند، اما با توجه به تولید نسبتا سریع و ارزان، این طراحی جدید می‌تواند برای طیف وسیعی از کاربرد‌های آینده مقیاس پذیر باشد.

مجریان این طرح می‌گویند اگرچه سیناپس‌های مصنوعی قادر به پردازش اطلاعات پیچیده بر اساس مواد جامد هستند، اما ما اکنون و برای اولین بار نشان دادیم که این شاهکار با استفاده از آب و نمک نیز قابل اجراست. ان‌ها به طور موثر رفتار عصبی را با استفاده از سیستمی تکرار می‌کنند که از محیطی مشابه مغز استفاده می‌کند.

این پژوهشگران امیدوارند با الگوبرداری از مغز، به جای تکیه بر فرآیند‌ها و اجزای الکتریکی سنتی و رایج، بتوان با رایانه‌ها به ظرفیت و کارایی مغز نزدیک شد.

نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.

انتهای پیام/